
বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক (প্ৰয়াত)।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অনন্ত-দেৱ-শৰ্মা)_

অনন্ত দেৱ শৰ্মা


ধেমাজি।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অনিৰ্বাণ-দত্ত)_


অনিৰ্বাণ দত্ত


গুৱাহাটী

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অভিজিত-দত্ত)_


অভিজিত দত্ত


নাজিৰা, শিৱসাগৰ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অসমী-গগৈ-বৰুৱা)_


অসমী গগৈ বৰুৱা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/আভা-বৰা)_

আভা বৰা


চেইণ্ট ষ্টিফেন স্কুল, দমদম (কলকাতা)

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/আৰুশ-সোণোৱাল)_

আৰুশ সোণোৱাল


পাঞ্জাবাৰী, গুৱাহাটী

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ঈশান-জ্যোতি-বৰা)_


ঈশান জ্যোতি বৰা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/এলিজা-ৰাণী-দাস)_

এলিজা ৰাণী দাস


শান্তি পথ, আৰ জি বৰুৱা ৰোড, গুৱাহাটী-৭৮১০২৪

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/জ্যোতিশিখা-দত্ত)_

জ্যোতিশিখা দত্ত


নিবেদিতা গোস্বামী মেম’ৰিয়েল ইনষ্টিটিউট,  
সুৰ-সংগম, ৰৰৈয়া, যোৰহাট-৪

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/জ্যোতিস্মিতা-গোস্বামী-শৰ্মা)_

জ্যোতিস্মিতা গোস্বামী শৰ্মা


তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয় চৌহদ, তেজপুৰ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ঝৰ্ণালী-শৰ্মা-বৰকটকী)_

ঝৰ্ণালী শৰ্মা বৰকটকী


বিশিষ্ট লেখক, গৱেষক আৰু কণ্ঠশিল্পী।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ড-বীৰেন্দ্ৰনাথ-দত্ত)_

ড° বীৰেন্দ্ৰনাথ দত্ত


বালিজান, চাৰিখেলীয়া, বিশ্বনাথ-৭৮৪১৭২,  
ফোন- ৯৩৬৫৩৬৭০৬০

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/তপন-বৰুৱা)_

তপন বৰুৱা


বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক (প্ৰয়াত)।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ত্ৰৈলোক্যেশ্বৰী-দেৱী-বৰুৱানী)_

ত্ৰৈলোক্যেশ্বৰী দেৱী বৰুৱানী


শুৱালকুছি, পদ্মৰাম কাকতি পথ, কামৰূপ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দিগন্ত-বৈশ্য)_

দিগন্ত বৈশ্য


বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দিলীপ-কুমাৰ-বৰুৱা)_

দিলীপ কুমাৰ বৰুৱা


গুৱাহাটী

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দীপক-কুমাৰ-কলিতা)_


দীপক কুমাৰ কলিতা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দীপা-পণ্ডিত)_

দীপা পণ্ডিত


পুৰণিগুদাম, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দুলাল-বৰা)_


দুলাল বৰা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দ্বীপজ্যোতি-বৰা)_


দ্বীপজ্যোতি বৰা


সন্দীপনী বিদ্যামন্দিৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দৰ্শয়িতা-বৰঠাকুৰ)_

দৰ্শয়িতা বৰঠাকুৰ


ভলাগুৰি সত্ৰ, কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ধ্ৰুৱজ্যোতি-শৰ্মা)_

ধ্ৰুৱজ্যোতি শৰ্মা


বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/নূপুৰ-মোমাইদেউ)_

নূপুৰ মোমাইদেউ


শংকৰদেৱ শিশু নিকেতন, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/নৱনীত-নিয়ৰ-শইকীয়া)_

নৱনীত নিয়ৰ শইকীয়া


ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়, ডিব্ৰুগড়

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/প্ৰকল্প-ৰঞ্জন-ভাগৱতী)_

প্ৰকল্প ৰঞ্জন ভাগৱতী


ডিব্ৰুগড়

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/প্ৰাণজিৎ-বৰা)_


ড° প্ৰাণজিৎ বৰা


দেৰগাঁও, গোলাঘাট

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/বন্দিতা-শৰ্মা-কন্দলি)_

বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি


কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ভূপেন-শৰ্মা)_


ভূপেন শৰ্মা


কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ভূপেন্দ্ৰ-নাথ-হাজৰিকা)_


ভূপেন্দ্ৰ নাথ হাজৰিকা


গৌৰী মেনশ্যন, ভি আই পি ৰোড, ছয়মাইল, গুৱাহাটী-২২

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/মঞ্জু-দত্ত)_

মঞ্জু দত্ত


সূৰ্যপুৰ তিনিআলি, পাভৈ পথ,  
বিশ্বনাথ চাৰিআলি-৭৮৪১৭৬

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/মাতু-হাজৰিকা)_


মাতু হাজৰিকা


বাঙ্গালোৰ, কৰ্ণাটক-৫৬০০৬৭

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/যশোৱন্ত-নিপুণ)_


যশোৱন্ত নিপুণ


কাজিৰঙা, গোলাঘাট

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/শতৰূপা-গৌতম)_

শতৰূপা গৌতম


স্নাতকোত্তৰ মহলা, প্ৰাগজ্যোতিষ মহাবিদ্যালয়,  
গুৱাহাটী।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সত্যজিৎ-নাথ)_

সত্যজিৎ নাথ


ৱাৰ্ড নং ৯, নাজিৰা-৭৮৫৬৮৫, শিৱসাগৰ,  
ফোন- ৮৪৮৬০১৬০৪৫

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সত্যনাৰায়ণ-কৰ)_

সত্যনাৰায়ণ কৰ


নগাঁও মিছন হাইস্কুল, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সনভ-দাস)_

সনভ দাস


ৰূপকোঁৱৰ হাউচিং কমপ্লেক্স,  
খানামুখ ছেকগেট, ডাক- গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়,  গুৱাহাটী-৭৮১০১৪

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সমীন্দ্ৰ-হুজুৰি)_


সমীন্দ্ৰ হুজুৰি


‘কাণখোৱা’ৰ সম্পাদনা কক্ষ।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সম্পাদনা-কক্ষ)_

সম্পাদনা কক্ষ


দিল্লী পাব্লিক স্কুল, নাজিৰা

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সুগন্ধি-উৰুলি-বৰুৱা)_


সুগন্ধি উৰুলি বৰুৱা


লালমাটি, তেজপুৰ-৭৮৪০০১,  
শোণিতপুৰ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সুপ্ৰীয়া-পাল)_


সুপ্ৰীয়া পাল


ঘৰ নং ১৩, লতাকটা শান্তিনগৰ,  
বশিষ্ঠ, গুৱাহাটী-২৯

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সুৰেন্দ্ৰ-মোহন-দাস)_

সুৰেন্দ্ৰ মোহন দাস


বিশিষ্ট সাহিত্যিক। তেখেতে শিশুৰ বাবেও ভালেমান সাহিত্য ৰচনা কৰিছে।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰঞ্জু-হাজৰিকা)_

ৰঞ্জু হাজৰিকা


ভোটাই গাঁও, নগাঁও, ফোন- ৯৮৬৪৪৯৮৭৪৮

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰিণ্টু-দাস)_


ৰিণ্টু দাস


কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয়, মিছা (নগাঁও)

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰুকনাভ-ৰণজয়-শইকীয়া)_

ৰুকনাভ ৰণজয় শইকীয়া


কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰূপজ্যোতি-গোস্বামী)_


ৰূপজ্যোতি গোস্বামী

প
ৰিৱেশ বুলিলে আমি সাধাৰণতে আমাৰ চৌপাশৰ অৱস্থাটোকে বুজোঁ। অৰ্থাৎ আমাৰ চাৰিউফালে থকা বায়ু, পানী, মাটি, উদ্ভিদ, প্ৰাণী, শিক্ষা, ৰাজনৈতিক, অৰ্থনৈতিক, সামাজিক ব্যৱস্থা আদিক বুজায়। সুস্থ বাতাৱৰণ আৰু সুস্থ পৰিৱেশতহে প্ৰাণী জীয়াই থাকিব পাৰে। বিশেষকৈ বায়ু, পানী, মাটি নহ’লে কোনো জীৱ জীয়াই থাকিব নোৱাৰে। নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণত থকা কিছুমান বিশেষ উপাদান লগ লাগিহে বায়ু, পানী আৰু মাটিৰ সৃষ্টি হৈছে। যদি বায়ু, পানী আৰু মাটিত থাকিবলগীয়া পদাৰ্থসমূহ নাথাকে বা সঠিক পৰিমাণতকৈ বেছি থাকে বা অপ্ৰয়োজনীয় পদাৰ্থ সোমাইহি, তেতিয়াই পৰিৱেশ প্ৰদূষিত হোৱা বুলি কোৱা হয়।

প্ৰদূষিত পৰিৱেশে বতৰৰ ওপৰত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছে। সেয়ে কোনো কোনো ঠাইত অতি শীতল, কোনো কোনো ঠাইত জহকালিৰ উষ্ণতা অতি বেছি হোৱা দেখা যায়। অতিপাত বৰষুণ আৰু ঠায়ে ঠায়ে খৰাং হোৱা দেখা যায়। এনে পৰিৱৰ্তন হঠাৎ হোৱা নাই। ২০-২৫ বছৰৰ আগৰে পৰাই এনে পৰিৱৰ্তন হ’বলৈ ধৰিছিল। বতৰৰ এনে পৰিৱৰ্তনক জলবায়ু পৰিৱৰ্তন বুলি কোৱা হয়। অৰ্থাৎ এখন ঠাইৰ দীৰ্ঘ সময়ৰ (২০-২৫ বছৰৰ) গড় বতৰৰ নমুনাকে সেই ঠাইৰ জলবায়ু বুলি কোৱা হয়। বৰ্তমান আমিও জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ মুখামুখি হ’ব লগাত পৰিছোঁ।

জলবায়ুৰ পৰিৱৰ্তনৰ কাৰণসমূহৰ ভিতৰত জীৱাশ্ম ইন্ধনৰ দহন, অৰণ্য ধ্বংস, ১১ বছৰীয়া চক্ৰৰ চৌম্বকীয় সৌৰকলংক আদিয়ে প্ৰধান। জীৱাশ্ম ইন্ধন অৰ্থাৎ কয়লা, পেট্ৰোলিয়াম আদি পোৰাৰ ফলত বায়ুমণ্ডলত কাৰ্বন ডাই অক্সাইড, কাৰ্বন মন’ অক্সাইড, ছালফাৰ ডাই অক্সাইড, মিথেইন, নাইট্ৰাচ অক্সাইড আদি বিয়পি পৰে। এই গেছসমূহে সূৰ্যৰ পোহৰ তললৈ আহিবলৈ দিয়ে, কিন্তু পৃথিৱীৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা বিকিৰণ ধৰি ৰাখি বায়ুৰ উত্তাপ বৃদ্ধি কৰে। ইয়াকে সেউজ গৃহ পৰিঘটনা বোলা হয়। এই পৰিঘটনাৰ বাবে বায়ুমণ্ডলৰ উষ্ণতা অস্বাভাৱিকভাৱে বৃদ্ধি পায় আৰু অস্বাভাৱিকভাৱে কমেও। 

আকৌ বায়ুমণ্ডলত বিয়পি থকা ধোঁৱা-ছাইৰ কণিকা আৰু ধূলিবোৰে অধিক মেঘৰ সৃষ্টি কৰে যদিও বৰষুণ হোৱাত বাধা দিয়ে। গছ-গছনি কমি যোৱাৰ বাবে বায়ুমণ্ডলত অক্সিজেনৰ পৰিমাণ কমি যোৱাৰ লগতে কাৰ্বন ডাই অক্সাইডৰ পৰিমাণ বাঢ়ি যাবলৈ ধৰিছে। ফলস্বৰূপে গোলকীয় উষ্ণতা বৃদ্ধি পাইছে।

পৃথিৱীয়ে সূৰ্যৰ চাৰিউফালে পৰিভ্ৰমণ কৰোঁতে সূৰ্য আৰু পৃথিৱীৰ মাজৰ দূৰত্বৰ তাৰতম্যৰ বাবেও উষ্ণতাৰ পৰিৱৰ্তন হ’ব পাৰে। ১১ বছৰীয়া চক্ৰৰ চৌম্বকীয় সৌৰকলংকৰ সময়ছোৱাত পৃথিৱীয়ে সূৰ্যৰ পৰা অধিক উত্তাপ পায় বাবেও জলবায়ুৰ পৰিৱৰ্তন ঘটে। সৌৰকলংকৰ সংখ্যা যিমানেই বেছি হ’ব সিমানেই সূৰ্যটো শক্তি বিকিৰণৰ ক্ষেত্ৰত বেছি শক্তিশালী হ’ব। উদাহৰণ স্বৰূপে, ১৯৮০ চনত আৰম্ভ হোৱা চৌম্বকীয় সৌৰকলংক ১৯৯১ চনত শেষ হৈছে। ১৯৮০ চনতকৈ ১৯৯১ চনত বায়ুমণ্ডলৰ উষ্ণতা বৃদ্ধি পাইছে। ক্ৰমে ১৯৯১ৰ পৰা ১১ বছৰীয়া চক্ৰ ২০০২ৰ পাছত ২০১৩ত আৰম্ভ হৈছে আৰু ২০২৪ চনত ইয়াৰ পূৰ্ণ বিকাশ ঘটিছে। জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ ইয়ো এক কাৰণ।

![বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱস](/images/posts/world-environment-day-knk.webp)

যিহেতু সুস্থ পৰিৱেশতহে প্ৰাণী জীয়াই থাকিব পাৰে, সেয়ে পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ বাবে জনসাধাৰণক সচেতন কৰি তুলিবলৈ প্ৰতি বছৰে ৫ জুন তাৰিখে বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱস পালন কৰি অহা হৈছে। একোটা বিশেষ বিষয়বস্তুৰ ওপৰত গুৰুত্ব প্ৰদান কৰি এই দিৱস পালন কৰা হয়। ২০২৪ বৰ্ষৰ পৰিৱেশ দিৱসৰ বিষয়বস্তু হৈছে— land restoration, desertification and drought resilience, অৰ্থাৎ আমাৰ ভূমিক মৰূময়, অনাবৃষ্টি আদিৰ পৰা পূৰ্বৰ অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনি পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰা। এই দিৱসৰ শ্লোগান হৈছে— আমাৰ মাটি আমাৰ ভৱিষ্যৎ।

মাটি পৰিৱেশৰ এক অপৰিহাৰ্য উপাদান। মাটিৰ জৈৱিক গুণ অক্ষুণ্ণ নাথাকিলে উদ্ভিদ, প্ৰাণী জীয়াই থকা অসম্ভৱ। সেয়ে সেউজীয়া গছ-গছনি ৰোপণ আৰু প্ৰতিপালন কৰি জীৱৰ লগত ভাৰসাম্য বজাই ৰাখিবলৈ পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ বিষয়টো অতি জৰুৰী হৈ পৰিছে। সৰুৰ পৰা ডাঙৰলৈ সকলোৱেই আমাৰ ভূমিক সুৰক্ষা প্ৰদান কৰিবলৈ সংকল্পবদ্ধ হওঁ আহাঁ।

জলবায়ু পৰিৱৰ্তন আৰু বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱস

গ্ৰী
চ দেশৰ ষ্টাগিৰা নামৰ চহৰত খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩৮৪ত এৰিষ্ট’টল (Aristotle)ৰ জন্ম হৈছিল। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব মানে যীশুখ্ৰীষ্টৰ জন্মৰ আগৰ। অৰ্থাৎ যীশুখ্ৰীষ্টৰ জন্মৰ ৩৮৪ বছৰ আগতে এৰিষ্ট’টলৰ জন্ম হৈছিল। 

এৰিষ্ট’টল অতি মেধাৱী আৰু কঠোৰ পৰিশ্ৰমী আছিল। তেওঁৰ পিতৃ আছিল নিকোমেচাচ। নিকোমেচাচ ইউৰোপৰ গ্ৰীচ দেশৰ ৰাজ্য মেচিডনৰ ৰজা এমিণ্টাচৰ ব্যক্তিগত চিকিৎসক আছিল। এমিণ্টাচ আছিল বিশ্ব বিখ্যাত বীৰ আলেকজেণ্ডাৰৰ ককাক। এৰিষ্ট’টলৰ মাকৰ নাম আছিল ফিষ্টিয়াচ। সৰুতেই দেউতাক ঢুকুৱাত মাক ফিষ্টিয়াচেই এৰিষ্ট’টলক ডাঙৰ কৰিছিল আৰু এৰিষ্ট’টল দেউতাকৰ দৰেই এজন নামজ্বলা ডাক্তৰ হোৱাটো তেওঁ কামনা কৰিছিল। 

এৰিষ্ট’টলে প্ৰাথমিক শিক্ষা ঘৰতে মাক আৰু গৃহ শিক্ষকৰ পৰা গ্ৰহণ কৰে। ওঠৰ বছৰ বয়সত মাকে তেওঁক গ্ৰীচৰ ৰাজধানী এথেন্সলৈ পঠায়। এথেন্সত সকলো বিষয় অধ্যয়নৰ সুবিধা আছিল আৰু বিশ্বৰ বিদগ্ধ পণ্ডিতসকলো তাতেই আছিল। তাত তেওঁ গ্ৰীচৰ সুবিখ্যাত দাৰ্শনিক প্লেটোৰ প্ৰিয় শিষ্য হৈ পৰে। এৰিষ্ট’টলে এথেন্স বিশ্ববিদ্যালয়ত প্লেটোৰ লগত সুদীৰ্ঘ কুৰি (২০) বছৰ কাল থাকি দৰ্শনৰ নানা শাস্ত্ৰ অধ্যয়ন কৰাৰ লগতে আন আন বিষয়সমূহ, যেনে— সাহিত্য, ৰাজনীতি, গণিত, জ্যোতিৰ্বিদ্যা, উদ্ভিদ বিদ্যা, প্ৰাণীবিদ্যা, সমুদ্ৰ বিজ্ঞান আৰু চিকিৎসা বিজ্ঞানো অধ্যয়ন কৰিছিল। তেওঁ বিজ্ঞান আৰু দৰ্শনত অগাধ পাণ্ডিত্যৰ পৰিচয় দি গৈছে। এথেন্সত তেওঁ এক ভ্ৰাম্যমাণ দৰ্শন বিদ্যালয় স্থাপন কৰিছিল।

প্লেটোৰ মৃত্যুৰ পাছত এৰিষ্ট’টলে এথেন্স ত্যাগ কৰে। তাৰ পাছত তেওঁ পাৰস্যৰ যুৱৰাজ হাৰমিয়াচে এছিয়া মাইনৰৰ ওচৰত পাতি লোৱা ৰাজ্যতে থাকিবলৈ লয়। যুৱৰাজে এৰিষ্ট’টলক নিজ দৰবাৰত ৰখাৰ উপৰিও ৰাজপৰিয়ালৰ এগৰাকী কন্যা তেওঁলৈ বিয়া দিয়ে। 

এছিয়া মাইনৰ সমুদ্ৰ পাৰৰ দেশ আছিল। এৰিষ্ট’টলে সেই সময়তে সামুদ্ৰিক জীৱৰ বিষয়ে গৱেষণা আৰম্ভ কৰে। তেওঁ গৱেষণা কৰা জীৱসমূহৰ ভিতৰত কেট-ফিচ, ইলেকট্ৰিক এল, এংগেলাৰ ফিচ, অক্টোপাচ, ডগ ফিচ আদিয়েই প্ৰধান। তেওঁ বহুতো পুথি ৰচনা কৰিছিল, কিন্তু বেছিভাগ পুথিয়েই সংৰক্ষণ কৰিব পৰা নাছিল। এৰিষ্ট’টলে বিশ্বাস কৰিছিল যে পদাৰ্থ বিজ্ঞান আৰু আধ্যাত্মবিদ্যা (metaphysics)ৰ মাজতেই গণিতৰ স্থান। তেওঁৰ গণিত চৰ্চাৰ মুখ্য উদ্দেশ্য আছিল পদাৰ্থ বিজ্ঞানত কেনেকৈ গণিত ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি, সেই বিষয়ে চিন্তা-চৰ্চা কৰা। গণিত সম্বন্ধীয় তেওঁৰ দুখন উল্লেখযোগ্য পুথি হৈছে বলবিজ্ঞানৰ সমস্যা (Mechanical Problems) আৰু আনখন হৈছে ৰেখাৰ অবিভাজ্যতা (Indivisibility of Lines)। সম্পাদিত ৰূপত দুয়োখন পুথি ছপা কৰি উলিওৱা হৈছে। এই দিশৰ পৰা এৰিষ্ট’টলক এজন প্ৰায়োগিক গণিতজ্ঞ (applied mathematician) হিচাপে আখ্যা দিয়া হৈছে। 

এৰিষ্ট’টলৰ আগতে চিত্ৰ থকা কোনো পাঠ্যপুথি নাছিল। এৰিষ্ট’টলেই পোনপ্ৰথমে চিত্ৰযুক্ত পাঠ্যপুথি লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰে। তেওঁ বুজিছিল যে বিজ্ঞানৰ কথাবোৰ চিত্ৰৰ সহায়ত ব্যাখ্যা নকৰিলে আনে বুজি পোৱাটো কঠিন হৈ পৰে। এৰিষ্ট’টলৰ আগলৈকে পাটীগণিত (arithmetic) আৰু জ্যামিতিৰ অধ্যয়ন বেলেগে বেলেগে হোৱা নাছিল। এৰিষ্ট’টলে এই বিষয় দুটাৰ স্বকীয় বৈশিষ্ট্য আৰু লক্ষণসমূহ আঙুলিয়াই দি পৃথকে পৃথকে অধ্যয়ন কৰাত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। আধুনিক গণিতৰ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ধাৰণা অবিচ্ছিন্নতা (continuity)ৰ এটা গাণিতিক সংজ্ঞা দিবলৈ এৰিষ্ট’টলেই সৰ্বপ্ৰথমে চেষ্টা কৰিছিল।

<center>
![গ্ৰীচ](/images/posts/greece.webp)
গ্ৰীচদেশৰ এক দৃশ্য
</center>
 
গ্ৰীচৰাজ এমিণ্টাচৰ মৃত্যুৰ পাছত তেওঁৰ পুত্ৰ ফিলিপ মেচিডনৰ ৰজা হয়। খৃঃ পূঃ ৩৪২ত ফিলিপে তেওঁৰ পুত্ৰ আলেকজেণ্ডাৰক এৰিষ্ট’টলৰ ওচৰত শিক্ষা লাভ কৰিবলৈ পঠায়। আলেকজেণ্ডাৰে এৰিষ্ট’টলৰ লগত সাত বছৰ শিক্ষা গ্ৰহণ কৰাৰ পাছত ২১ বছৰ বয়সত মেচিডনৰ ৰজা হয়। সেই সময়তে এৰিষ্ট’টলো এথেন্সলৈ উভতি আহি নতুনকৈ স্কুল স্থাপন কৰে। এথেন্সত প্ৰায় তেৰ বছৰ কাল কাম কৰে। তেওঁ জীৱতত্ত্ব বিষয়ক বহু কিতাপ লিখে। গণিত আৰু বিজ্ঞানৰ বুৰঞ্জী প্ৰণয়নত এৰিষ্ট’টল বৰ আগ্ৰহী আছিল। সেয়ে তেওঁৰ কেইবাজনো বিখ্যাত ছাত্ৰই সেই সময়লৈকে হোৱা গণিতৰ ক্ৰমবিকাশৰ বুৰঞ্জী প্ৰণয়ন কৰিছিল।

এৰিষ্ট’টলে সৰ্বমুঠ ৫২০ প্ৰকাৰৰ বিভিন্ন জন্তুৰ বিৱৰণী লিখিছিল। তেওঁ নানা প্ৰাণী আৰু উদ্ভিদৰ ওপৰত পৰীক্ষা নিৰীক্ষা চলাইছিল, এইবোৰৰ গঠন আৰু প্ৰজনন কৌশল অধ্যয়ন কৰিছিল। ইয়াৰ আধাৰত প্ৰাণীসমূহৰ মাজত শ্ৰেণী বিভাজন কৰিছিল। এই বিষয়ৰ উল্লেখযোগ্য পুথিখন হৈছে— ‘হিষ্টোৰিয়া এনিমিলিয়াম’। এৰিষ্ট’টলক জীৱ-বিজ্ঞানৰ পোনপ্ৰথম বুনিয়াদ গঠন কৰোঁতা বুলি ক’ব পাৰি। আলেকজেণ্ডাৰৰ মৃত্যুৰ আগে আগে এথেন্স শত্ৰুৱে আক্ৰমণ কৰাত এৰিষ্ট’টলে ইউবিয়ালৈ পলাই যায়। ৬২ বছৰ বয়সত ইউবিয়া চহৰত এই গৰাকী মহান বিজ্ঞানীয়ে ইহলীলা সম্বৰণ কৰে।

প্ৰায়োগিক গণিতজ্ঞ এৰিষ্ট’টল

ম
ৰমৰ মইনাহঁত, আজি তোমালোকক পঢ়ি খুব ভাল লগা এখন কিতাপৰ কথা ক’ম। কিৰণ তামূলী শিশু-সাহিত্য ন্যাসৰ হৈ মৌচাক প্ৰকাশনে প্ৰকাশ কৰি উলিওৱা গ্ৰন্থখনৰ সম্পাদক আমাৰ সকলোৰে শ্ৰদ্ধাৰ মৌচাক মামা অৰ্থাৎ শান্তনু তামূলী। গ্ৰন্থখনৰ সম্পাদকীয়ত ‘মৌচাক’ আৰু ‘নতুন আৱিষ্কাৰ’ শিশু আলোচনী দুখনৰ লগত জন্মলগ্নৰে পৰা ২০২১ চনলৈকে নিয়মীয়াভাৱে লিখা ডা° কিৰণময়ী তামূলীৰ জীৱন আৰু ৰচনাৰাজিৰ পৰিচয় দিয়া হৈছে। 

‘মৌচাক’ আৰু ‘নতুন আৱিষ্কাৰ’ত ‘ডাক্তৰ অহাৰ আগতে’ শিতানৰ লেখিকা আৰু ‘ডা° পেহী’ নামেৰে শিশুৰ মাজত জনপ্ৰিয় হোৱা ডা° কিৰণময়ী তামূলীয়ে শিশু উপন্যাস ‘অপৰাজেয়’, ভ্ৰমণ কাহিনী ‘টেমছৰ দুয়োপাৰ’ আৰু ‘আমেৰিকা আমেৰিকা’, সাধুকথা ‘শহা আৰু কাছৰ দৌৰ’, লগতে ‘জনা-নজনা ৰোগৰ কথা’ নামৰ চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ এখন অতি মূল্যৱান পুথি ৰচনা কৰিছে, যিখনে মইনাহঁতক সৰুৰে পৰাই সচৰাচৰ হৈ থকা ২২বিধ ৰোগ-ব্যাধিৰ প্ৰতি সচেতন কৰি তুলিব। গ্ৰন্থখনত কিৰণময়ী বাইদেউৰ উল্লিখিত আটাইকেইখন শিশুগ্ৰন্থ একেলগ কৰি সংকলনটো প্ৰকাশ কৰি উলিয়াইছে।

গ্ৰন্থখনৰ ভূমিকাত প্ৰশান্ত কুমাৰ মহন্তই কিৰণময়ী বাইদেউৰ পৰিচয় দাঙি ধৰিছে। লগতে তাত শিশু গ্ৰন্থকেইখনৰ বিষয়বস্তুৰ আভাস পোৱা যায়। গ্ৰন্থখনৰ প্ৰথম অংশত সম্পাদকীয়, ভূমিকাৰ পাছত বাইদেউৰ শিশু পুথিকেইখন আৰু দ্বিতীয় অংশত বৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় এটাই স্থান পাইছে। সেইটো হৈছে কিৰণ তামূলীৰ গ্ৰন্থসমূহৰ আলোচনা। বিভিন্ন কাকত-আলোচনীৰ পাতত বাইদেউৰ শিশু গ্ৰন্থকেইখনৰ আলোচনা বিভিন্নজনে কৰিছে। সম্পাদকে সেইসমূহ সংগ্ৰহ কৰি সংকলনখনত প্ৰকাশ কৰিছে। গ্ৰন্থখনৰ আলোচনাৰ পৰা শিশুসকল বিশেষভাৱে উপকৃত হ’ব, কাৰণ আলোচনাসমূহ পঢ়াৰ পাছত গ্ৰন্থ এখন পঢ়িলে কেনেদৰে গ্ৰন্থখনৰ ওপৰত আলোচনা আগবঢ়াব পাৰি, আশা কৰোঁ, সেই বিষয়ে শিকিব পাৰিব। 

<center>
<img src="https://res.cloudinary.com/s3/image/upload/v1714465495/knk/kiran-tamuli-book.webp" alt="কিৰণ তামূলীৰ শিশু-সাহিত্যৰ মৌচাক" width="300"/>
</center>

মুঠৰ ওপৰত মৌচাক প্ৰকাশনে প্ৰকাশ কৰি উলিওৱা ‘কিৰণ তামূলীৰ শিশু-সাহিত্যৰ মৌচাক’ গ্ৰন্থখন শিশুসকলৰ বাবে এখন সৰ্বাংগসুন্দৰ গ্ৰন্থ। কেৱল শিশুৰ বাবেই নহয়, গ্ৰন্থখন অভিভাৱক বা ডাঙৰসকলৰ বাবেও সুপাঠ্য। আকৰ্ষণীয় বেটুপাতৰ গ্ৰন্থখন তোমালোকৰ মাজৰ কোনো কোনোৱে পঢ়িছা নিশ্চয়। যিসকলে পঢ়া নাই তেওঁলোকে গ্ৰন্থখন পঢ়িবা বুলি আশা ৰাখিলোঁ।

কিৰণ তামূলীৰ শিশু-সাহিত্যৰ মৌচাক

অ
ৰণ্য আৰু বন্যপ্ৰাণী আমাৰ জীৱন ৰেখা। এটা সময়ত মানৱজাতি অৰণ্যৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰশীল আছিল। বৰ্তমান বিজ্ঞান-প্ৰযুক্তিৰ অগ্ৰগতিয়ে মানুহক অৰণ্যৰ পৰা আঁতৰাই আনিছে যদিও অৰণ্য আৰু বন্যপ্ৰাণী অবিহনে মানুহ জীয়াই থাকিব নোৱাৰে। অৰণ্য আৰু বন্যপ্ৰাণীয়ে পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষাত যথেষ্ট অৰিহণা যোগায়। আমি সকলোৱে পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। জনসংখ্যা বৃদ্ধি, কৃষি আৰু উদ্যোগক্ষেত্ৰৰ বৃদ্ধি আদি বিভিন্ন কাৰণত অৰণ্য ধ্বংস হৈছে। ফলস্বৰূপে অৰণ্যত বাস কৰা জীৱ-জন্তুসমূহো বিপদাপন্ন হৈ পৰিছে। ভৱিষ্যতে পৃথিৱীত মানুহ বা আন প্ৰাণী বসবাসৰ উপযোগী কৰি ৰাখিবৰ বাবেই আমি অৰণ্য আৰু বন্যপ্ৰাণীসমূহ সংৰক্ষণ কৰা অতিকৈ প্ৰয়োজন। বিশ্বৰ বনজ প্ৰাণী আৰু উদ্ভিদৰ সংৰক্ষণ তথা বন্যপ্ৰাণীৰ বিষয়ে সজাগতা সৃষ্টি কৰাৰ উদ্দেশ্যে প্ৰতি বছৰে ৩ মাৰ্চ তাৰিখে [বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱস](https://www.wildlifeday.org/) (World Wildlife Day) পালন কৰা হয়।

![বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱস](images/posts/world-wildlife-day-2024-1024x576.webp)

১৯৭৩ চনৰ ৩ মাৰ্চত ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ উদ্যোগত অনুষ্ঠিত Convention on International Trade in Endangered Species of world Fauna and Flora চমুকৈ CITES শীৰ্ষক সন্মিলনৰ চুক্তি হয়। ২০১৩ চনৰ ২০ ডিচেম্বৰত অনুষ্ঠিত ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ ৬৮ সংখ্যক অধিৱেশনত থাইলেণ্ডে আহ্বান কৰা আন্তৰ্জাতিক বিলুপ্তপ্ৰায় বন্যপ্ৰাণী আৰু উদ্ভিদৰ বাণিজ্য অভিৱৰ্তনত ৩ মাৰ্চ দিনটোকে বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱস হিচাপে পালন কৰিবলৈ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰে। তেতিয়াৰ পৰাই প্ৰতি বছৰে ৩ মাৰ্চৰ দিনটো অৰ্থাৎ CITES-অৰ জন্ম দিনক বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱস হিচাপে পালন কৰি অহা হৈছে। প্ৰতি বছৰে একোটা বিশেষ বিষয়বস্তুৰ (থীম) ওপৰত গুৰুত্ব প্ৰদান কৰি এটা আলোচনা আগবঢ়োৱা হয়।

<figure>
[![বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱসৰ পোষ্টাৰ](images/posts/world-wildlife-day-2024-official-poster-1024x576.webp)](https://www.instagram.com/huixinn2020/)
<figcaption>
- বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱসৰ আনুষ্ঠানিক পোষ্টাৰ | শিল্পী: @huixin2020 (instagram.com/huixinn2020)
</figcaption>
</figure>

- ২০১৯ চনৰ বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱসৰ থীম আছিল— পানীৰ তলৰ জীৱন: মানুহ আৰু পৃথিৱীৰ বাবে
- ২০২০ চনৰ থীম— পৃথিৱীৰ সকলো জীৱক বহন কৰা
- ২০২২ চনৰ থীম— পৰিস্থিতিতন্ত্ৰৰ পুনৰুদ্ধাৰ: ধাৰণা, দৃষ্টিভংগী আৰু প্ৰয়োজন
- ২০২৩ চনৰ থীম— বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণৰ বাবে অংশীদাৰীত্ব।
- এই বছৰ অৰ্থাৎ ২০২৪ চনৰ CITES-এ আগবঢ়োৱা থীম হৈছে— মানুহ আৰু গ্ৰহক সংযুক্তি: বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণত ডিজিটেল উদ্ভাৱনৰ অন্বেষণ (Connecting People and Planet: Exploring Digital Innovation in Wildlife Conservation)।

এই বছৰৰ থীমৰ জৰিয়তে মানুহক প্ৰাকৃতিক বিশ্বৰ লগত সম্পৰ্ক স্থাপনৰ বাবে প্ৰাণী আৰু উদ্ভিদৰ প্ৰতিপালন কৰাত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে। থীমটোৰ উদ্দেশ্য হৈছে ডিজিটেল উদ্ভাৱনৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণৰ মাজত কেনেদৰে মানুহ আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ মাজত সংঘাত কমাই জৈৱ-বৈচিত্ৰ্য অটুট ৰাখিব পাৰি, তাৰ প্ৰতি সজাগতা সৃষ্টি কৰা।

পৃথিৱী নামৰ এই গ্ৰহটোত সকলো জীৱ নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণে থাকিলেহে ‌সুস্থ পৃথিৱী এখনত আমি বাস কৰিবলৈ পাম। বন্যপ্ৰাণীসমূহৰ সুৰক্ষা আৰু সংৰক্ষণৰ দায়িত্ব আমাৰ হাততেই আছে।

_লেখকৰ ঠিকনা: বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি, দেৰগাঁও, গোলাঘাট_

বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱস

ম
ৰমৰ মইনাহঁত, আমি পিন্ধা কাপোৰবোৰ কিহেৰে তৈয়াৰী বাৰু? সূতাৰে, নহয় জানো? সূতাবোৰ তৈয়াৰ কৰা হয় আঁহৰ পৰা। এই আঁহবোৰ দুই ধৰণেৰে পাওঁ। প্ৰকৃতিৰ পৰা আহৰণ কৰা আঁহক প্ৰাকৃতিক আঁহ বোলা হয়। আঁহ উদ্ভিদৰ পৰাও পাব পাৰি আৰু প্ৰাণীৰ পৰাও পাব পাৰি। তদুপৰি আঁহ মানুহেও সৃষ্টি কৰে। মানুহে নিজে সৃষ্টি কৰা আহঁবোৰক মানৱসৃষ্ট আঁহ বা কৃত্ৰিম আঁহ বুলি কোৱা হয়।

উদ্ভিদৰ পৰা আহৰণ কৰা আঁহক উদ্ভিদজাত আঁহ বোলা হয়। উদাহৰণ স্বৰূপে— কপাহ, মৰাপাট, নাৰিকলৰ আঁহ, কলগছৰ আঁহ আদি। আঁহৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি সূতা ভিন ভিন প্ৰকাৰৰ হয়। কপাহৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা সূতাক কপাহী সূতা বুলি কোৱা হয়। কপাহী সূতাৰে হাতেৰে বোৱা কাপোৰক খাদী কাপোৰ বুলি কোৱা হয়। খাদী কাপোৰ বৰ্তমান ভাৰত আৰু পাকিস্তানত বিস্তৃতভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। খাদী কাপোৰক খদ্দৰ কাপোৰ নামেৰেও জনা যায়। ভাৰতত খাদী মানে হাতেৰে যঁতৰত সূতা কটা আৰু হাতেৰে বোৱা কাপোৰক বুজায়। হাতেৰে কটা সূতা মেচিনত কটা সূতাৰ দৰে মিহি নহয়, অলপ খহটা হয়। মেচিনত কটা সূতাৰ মান উন্নত আৰু সুসংগত হয়।

![খাদী কাপোৰ](images/posts/khadi-cloth-02-1024x576.webp)

মহামানৱ মহাত্মা গান্ধীয়ে বিদেশী বস্ত্ৰ বৰ্জন আন্দোলনৰ গুৰি ধৰি নিজে যঁতৰত সূতা কাটিছিল আৰু আনকো সূতা কাটিবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। যঁতৰক ৰাষ্ট্ৰবাদী আন্দোলনৰ প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰিছিল। আৰম্ভণিতে ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকাৰ সোঁমাজত অশোকচক্ৰৰ ঠাইত যঁতৰ আছিল। যঁতৰত সূতা কটা আৰু হস্ততাঁত ব্যৱহাৰে বিদেশী বস্ত্ৰ বৰ্জনৰ লগতে মহিলাসকলক স্বাৱলম্বী কৰি গঢ়ি তুলিব বুলি গান্ধীৰ বিশ্বাস আছিল। সেয়েহে তেওঁ খাদী আন্দোলন গঢ়ি তুলিছিল। গান্ধীজীয়ে গুজৰাটৰ সৱৰমতিত ‘সৱৰমতি আশ্ৰম’ প্ৰতিষ্ঠা কৰি স্বদেশী সামগ্ৰী ব্যৱহাৰৰ নিমিত্তে মহিলাসকলক জড়িত কৰি খাদী উদ্যোগ গঢ়ি তুলিছিল। তেখেতে নিজেও প্ৰতিদিনে একোখনকৈ খাদী বস্ত্ৰ তৈয়াৰ কৰি লৈছিল।

১৯২১ চনত অসম প্ৰদেশ কংগ্ৰেছ কমিটীৰ প্ৰথমখন অধিৱেশন অনুষ্ঠিত হৈছিল। সেই বছৰতেই গুৱাহাটীৰ পাণ্ডুত নিখিল ভাৰত কংগ্ৰেছ কমিটীৰ অধিৱেশনো অনুষ্ঠিত হয়। বিদেশী বস্ত্ৰ বৰ্জন আৰু স্বদেশী খাদী বস্ত্ৰ জনপ্ৰিয় কৰণৰ প্ৰচেষ্টা তেতিয়াৰ পৰাই অসমত আৰম্ভ হৈছিল। বৰ্তমানো খাদীৰ জনপ্ৰিয়তাৰ বাবে ‘খাদী ফৰ নেশ্যন, খাদী ফৰ ফেশ্বন’ৰ জৰিয়তে সকলোকে আহ্বান জনাইছে। সঁচাকৈয়ে খাদী খুব আৰামদায়ক বস্ত্ৰ। জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ প্ৰভাৱত বৃদ্ধি পোৱা প্ৰচণ্ড গৰমৰ উপযোগী বস্ত্ৰ হৈছে খাদী বা খদ্দৰ কাপোৰ। খাদী কাপোৰৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে এই কাপোৰ শীত কালতো আৰামদায়ক।

_লেখকৰ ঠিকনা: বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি, দেৰগাঁও, গোলাঘাট_

খাদী কাপোৰ কি

প্ৰা
চীন কালৰ পৰাই অসমত দুৰ্গা পূজাৰ প্ৰচলন আছে। ধৰ্মীয় উৎসৱ বাবেই বিভিন্ন শাস্ত্ৰীয় ব্যাখ্যা, পৌৰাণিক কাহিনী, ৰীতি-নীতি, পৰম্পৰা ইয়াৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে। ‘দুৰ্গ’ শব্দই দৈত্য, কুকৰ্ম, শোক-দুখ, মহাভয়, অতিৰোগ আদিক বুজায়। ‘আ’-কাৰৰ অৰ্থ— নাশক। অৰ্থাৎ যি দেৱীয়ে এই সকলোবোৰ নাশ কৰিব পাৰে, তেৱেঁই দুৰ্গা। আনহাতে, দ+উ+ৰ+গ+আ=দুৰ্গা, ইয়াত দ শব্দৰ অৰ্থ দৈত্য নাশক, উ-কাৰৰ অৰ্থ বিঘিনি নাশক, ৰ— ৰোগ নাশক, গ— পাপ নাশক, অ— ভয় বা শত্ৰু নাশক। গতিকে দেখা যায় যে যিমানবোৰ অশুভ শক্তি আছে, সেই সকলোবোৰৰ বিনাশকাৰী হৈছে দেৱী দুৰ্গা। যুগে যুগে হিন্দু ধৰ্মৰ শাক্তপন্থী লোকসকলে দেৱী দুৰ্গাক সমাজৰ পৰা অপায়- অমংগল, বিভেদকামী শক্তিক নাশ কৰিবৰ বাবেই আৰাধনা কৰি আহিছে।

দুৰ্গা পূজা চাৰি দিন ব্যাপী হয়। দুৰ্গা পূজাৰ প্ৰাৰম্ভিক অৱস্থাটো হৈছে— ‘বোধন’। ‘বোধন’ শব্দৰ অৰ্থ হৈছে জাগ্ৰত কৰা বা জগোৱা। ষষ্ঠীৰ দিনা ‘বিল্ব বোধন’-এৰে দেৱী পূজাৰ আৰম্ভ কৰা হয়। দেৱী পূজাৰ আগেয়ে বেলগছত পূজা কৰি দেৱীক জগাই তোলা হয়। অৰ্থাৎ বেলগছ হৈছে শক্তিৰ প্ৰতীক, বেলপাতৰ আকৃতি ত্ৰিশূলসদৃশ। যুৰীয়া বেলত দেৱীৰ শক্তি সংস্থাপন কৰা হয় বাবে ইয়াক বেলবোধন বোলে।

সপ্তমীৰ দিনা দেৱীক আহ্বান কৰি কলগছত স্থাপন কৰি দেৱী পূজাৰ আৰম্ভণি কৰা হয়। এই মহা সপ্তমীৰ দিনা যুৰীয়া বেলৰ লগতে নৱপত্ৰিকাৰে দেৱীৰ ৰূপ-সংস্কৃতিৰ পূজা কৰা হয়। এই নৱপত্ৰিকাত নবিধ শস্য, যেনে— কলগছ, মানকচু, হালধি, ধান, জয়ন্তী ফুলৰ গছ, ডালিম, অশোক, বগা অপৰাজিতা আৰু বেল থাকে। এই নবিধ দ্ৰব্য হালধীয়া সূতাৰে কলপুলিত বান্ধি তাত অপৰাজিতা ফুলৰ লতাৰে মেৰিয়াই দি তাৰ ওপৰত ৰঙা পাৰিৰ শাৰীৰে ন- কইনাৰ দৰে দীঘল ওৰণিৰে ঢাকি ৰখা হয়। এয়াই হৈছে ‘নৱ পত্ৰিকা’।

হিন্দু বিধিমতে ঘট স্থাপন কৰি কৰা পূজাত পঞ্চপল্লৱ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এই পঞ্চপল্লৱ হৈছে— আম, আঁহত, বৰ (বট), জৰি আৰু যজ্ঞডিমৰুৰে সৈতে পাঁচবিধ গছৰ সমষ্টি। পঞ্চপল্লৱ ঘট স্থাপন কৰোঁতে ঘটৰ সোঁমাজত আমৰ ঠালি দি তাৰ আশে-পাশে আন চাৰিবিধৰ ঠালি দিয়া হয়। পঞ্চপল্লৱ পঞ্চদেৱতাৰ নামত অৰ্পণ কৰা হয়। পঞ্চদেৱতা হৈছে— সূৰ্য, গণেশ, দুৰ্গা, শিৱ আৰু বিষ্ণু। তদুপৰি প্ৰতিটো ডালতে পাঁচখিলাকৈ পাত থাকিব লাগে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। দুৰ্গা পূজাত ঘট স্থাপন কৰোঁতে ঘটৰ পানীত ধান, শিলিখা আৰু কঁঠাল গছৰ পাতো দিয়া হয়।

![প্ৰকৃতি দুৰ্গোৎসৱ দুৰ্গা পূজা](images/posts/trees-1024x576.webp)

হিন্দু শাস্ত্ৰ মতে দানৱসকলে যেতিয়া স্বৰ্গ অধিকাৰ কৰি দেৱ-দেৱীসকলক স্বৰ্গৰ পৰা খেদি পঠিয়াইছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে এই আঁহত গছৰ তলত আশ্ৰয় লৈছিল বুলি বিশ্বাস আছে। সেয়ে আঁহত গছক পৱিত্ৰ উদ্ভিদ হিচাপে গণ্য কৰি আহিছে। পূজা-পাৰ্বণত ব্যৱহৃত এই গছসমূহে জীৱ জগতৰ অৰ্থনৈতিক দিশত যথেষ্ট অৰিহণা যোগোৱাৰ উপৰিও সেইবোৰ কীট-পতংগ আৰু বিভিন্ন চৰাইৰ আশ্ৰয়স্থল। দেৱ-দেৱীৰ পূজাত পঞ্চপল্লৱ ব্যৱহাৰ কৰা হয় যাতে প্ৰকৃতিৰ বুকুৰ পৰা এই গছসমূহ হেৰাই নেযায়, বহু কাললৈ থাকি পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰি সকলো প্ৰাণীৰে মংগল সাধন কৰিব পাৰে। দুৰ্গা পূজাত লাগে বাবেই ভক্তপ্ৰাণ লোকে এই গছ সমূহ সংৰক্ষণ কৰি আহিছে।

প্ৰকৃত ধাৰ্মিকে সদায় ধৰ্মৰ বাহ্যিকতাতকৈ অভ্যন্তৰীণ আৰু দৰ্শনগত, আধ্যাত্মিক দিশটোতহে প্ৰাধান্য দিয়ে। বৰ্তমান পূজাৰ যি বাহ্যিক ৰূপ দেখিবলৈ পোৱা যায়, এই ৰূপে পৰিৱেশ প্ৰদূষিতহে কৰিছে। সেয়ে দুৰ্গা পূজা উদযাপন হ’ব লাগিব মানুহৰ সমন্বয়-সম্প্ৰীতি, সুখ-সমৃদ্ধিৰ উদ্দেশে, সমাজৰ বিকাশ, পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ স্বাৰ্থত।

_লেখকৰ ঠিকনা: বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি, দেৰগাঁও, গোলাঘাট_

দুৰ্গোৎসৱ আৰু বৃক্ষপূজা

ম
ৰমৰ অকণিহঁত, আমি স্বনামধন্য ব্যক্তিসকলক তেওঁলোকৰ জন্মদিন, মৃত্যুদিন বা মহৎ কাৰ্য সমাপন কৰা দিনটোত স্মৰণ কৰোঁ, নহয়নে বাৰু? আজি তেনে এজন ব্যক্তিৰ জীৱনাদৰ্শৰ কিছু কথা স্মৰণ কৰোঁ আহাঁ। কিয়নো আমি মহৎ লোকৰ জীৱনীসমূহ অধ্যয়ন কৰোঁ যদিও সকলো কথা মনত নাথাকে। সেয়ে বিদ্যালয়ত বিভিন্ন দিৱস পালন কৰি মহান ব্যক্তিসকলক সন্মান জনোৱাৰ লগতে তেওঁলোকৰ আদৰ্শেৰে অনুপ্ৰাণিত হ’বলৈ চেষ্টা কৰোঁ।

আমাৰ খুব ভাল লগা দিৱস এটাই দুৱাৰত টোকৰ মাৰিছেহি। কি দিৱস বাৰু কোনে ক’বা প্ৰথমে? শিক্ষক দিৱস, নহয়নে বাৰু? স্বাধীন ভাৰতৰ দ্বিতীয়জনা ৰাষ্ট্ৰপতি, পণ্ডিত, দাৰ্শনিক আৰু শিক্ষাবিদ ড° সৰ্ৱেপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ ৫ ছেপ্তেম্বৰৰ জন্মদিনৰ দিনটো সমগ্ৰ ভাৰততে শিক্ষক দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয়।

১৮৮৮ চনত চেন্নাইৰ তিৰুটানি নামৰ ঠাইত জন্মগ্ৰহণ কৰা ৰাধাকৃষ্ণণৰ দেউতাকৰ নাম আছিল সৰ্ৱেপল্লী ‌বীৰস্বামী আৰু মাক আছিল চিদান্মা। প্ৰাথমিক শিক্ষা গাঁৱৰে প্ৰাইমেৰী স্কুলত সমাপ্ত কৰি ১৮৯৬ চনত সুখ্যাতিৰে হাইস্কুলীয়া শিক্ষা, ১৯০৪ চনত এফ এ, ১৯০৬ চনত বি এ আৰু ১৯০৯ চনত দৰ্শন বিভাগত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ভিতৰত সৰ্বোচ্চ নম্বৰসহ স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰে। শিক্ষক হোৱাটো আছিল ৰাধাকৃষ্ণণৰ জীৱনৰ প্ৰধান লক্ষ্য। ১৯০৮ চনৰ পৰা মহীশূৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দৰ্শনৰ অধ্যাপক, ১৯২১ চনত কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পঞ্চম জৰ্জ আসনৰ অধ্যাপক, ১৯২৫ চনৰ পৰা ১৯২৮ চনলৈ ‘ইণ্ডিয়ান ফিল’চফিকেল কলেজৰ অধ্যক্ষ হয়। ১৯৩১ চনত ৰাধাকৃষ্ণণে অন্ধ্ৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ উপাচাৰ্যৰ পদ অলংকৃত কৰে।

<figure>
![ড° সৰ্ৱেপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ](images/posts/radhakrishnan-book.webp)
<figcaption>
- ৰাধাকৃষ্ণণৰ কিতাপ
</figcaption>
</figure>

শিক্ষক হিচাপে ড° সৰ্ৱেপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয় আছিল। মাতৃভাষা তেলুগুৰ উপৰি ইংৰাজী, সংস্কৃত, হিন্দী, আৰবী, পাৰ্চী, ফৰাচী, স্পেনিছ আদি ভাষাত তেওঁৰ সম্পূৰ্ণ দখল আছিল। ১৯৩৯ চনত ৰাধাকৃষ্ণণে দক্ষিণ আফ্ৰিকালৈ গৈ তাত থকা ভাৰতীয়সকলৰ নৈতিক অধিকাৰ, ভাৰতীয় ঐতিহ্য আদি বিভিন্ন বিষয়ত বক্তৃতা প্ৰদান কৰিছিল। ১৯৪৯ চনৰ পৰা ১৯৫২ চনলৈকে তেওঁ ছোভিয়েট ৰাছিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰদূত হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰে। ১৯৫২ চনৰ পৰা ১৯৬২ চনলৈ দুটা কাৰ্যকালৰ বাবে তেওঁ ভাৰতৰ উপ ৰাষ্ট্ৰপতি হয়। ১৯৬২ চনত ভাৰতৰ দ্বিতীয়জনা ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰে। ১৯৫৪ চনত দেশৰ সৰ্ব্বোচ্চ সন্মান ‘ভাৰত ৰত্ন’ৰে ড° ৰাধাকৃষ্ণণ বিভূষিত হয়। তেওঁ এজন মহান দাৰ্শনিক আৰু লেখক হিচাপে বিশ্বৰ সমাদৰ লাভ কৰিছিল।

ড° ৰাধাকৃষ্ণণৰ উল্লেখযোগ্য ৰচনাসমূহ হৈছে— ভাগৱত গীতা, ভাৰতীয় দৰ্শন, গৌতম বুদ্ধ, The Hindu View of Life, Religion and Culture আদি। ‘সময় অমূল্য ধন’— এই কথা উপলব্ধি কৰি অবাবত সময় খৰচ কৰা নাছিল। ছাত্ৰসকলৰ অধ্যয়নেই যে প্ৰধান কৰ্তব্য, সেই কথা তেওঁ গভীৰভাৱে লৈছিল, সেয়ে তেওঁ ‘ভ্ৰাম্যমাণ বিশ্বকোষ’ আখ্যা পাইছিল। এই জন মহান ব্যক্তিয়ে ১৯৭৫ চনৰ ১৭ এপ্ৰিলত ইহলীলা সম্বৰণ কৰে। তেওঁৰ আদৰ্শৰ প্ৰতি সন্মান জনাই ১৯৬২ চনৰ পৰা ৫ ছেপ্তেম্বৰৰ দিনটো শিক্ষক দিৱস হিচাপে পালন কৰি অহা হৈছে।

_লেখকৰ ঠিকনা: বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি, চৰকাৰী অভ্যসন উচ্চ বুনিয়াদী বিদ্যালয়, তিতাবৰ_

ড° সৰ্ৱেপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ: ভ্ৰাম্যমাণ বিশ্বকোষ হিচাপে খ্যাত ব্যক্তিজন

ম
ৰমৰ অকণিহঁত, মাঘৰ বিহুত আমি সকলোৱে মেজি জুইৰ সেক ল’লোঁ, নহয়নে বাৰু? ভোজৰ দিনা ৰাতি জুইৰ কাষত বহি থাকি দপ্দপ্কৈ জ্বলি থকা জুইকুৰাৰ মাজেৰে চাই পঠিয়াওঁতে বস্তুবোৰ কঁপি থকা দেখা পাইছিলোঁ। মন কৰিছিলানে ঘটনাটো? কিয় হয় বাৰু এনেকুৱা?

জুই জ্বলিলে জুইৰ কাষৰ বায়ুখিনিও গৰম হয়। গৰম বায়ু চেঁচা বায়ুতকৈ পাতল, সেয়ে এই গৰম বায়ু ওপৰলৈ উঠি যায় আৰু লগতে লৈ যায় খেৰ-কূটা, শুকান পাতৰ সৰু সৰু টুকুৰা। অৰ্থাৎ বতাহে ওপৰলৈ লৈ যোৱা দেখা পাওঁ। জুই শিখাৰ নিচেই ওপৰতে থকা বায়ুখিনি তাতোকৈ ওপৰৰ বতাহতকৈ বেছি গৰম হয়। যিহেতু গৰম বায়ু চেঁচা বায়ুতকৈ পাতল হয়, গতিকে গৰম বায়ুৰ ঘনত্বও কম হয় । পোহৰে যেতিয়া পাতল আৰু গধুৰ দুয়োটা মাধ্যমৰ মাজেদি গতি কৰে, তেতিয়া পোহৰৰ গতিৰ দিশৰ সামান্য সলনি হয়। ধৰা, তোমালোকে পকা পিচ দিয়া ৰাস্তাত চাইকেল চলাই গৈ থাকি শিলগুটি দি থোৱা ৰাস্তা পালা, তোমাৰ চাইকেলৰ গতি একে থাকিব নে? নিশ্চয় নাথাকে। কথাটো তেনেকুৱাই।

আকৌ পোহৰৰ কথালৈ আহোঁ। পানী থকা চৌবাচ্ছা এটাৰ তললৈ চালে তলিখন ওপৰলৈ উঠি অহা যেন লাগে। পানী থকা কাঁচৰ গিলাছত পেঞ্চিল এডাল ৰাখিলে বায়ু আৰু পানীৰ সন্ধিস্থলত পেঞ্চিলডাল বেঁকা হৈ যোৱা যেন লাগে। এয়া হৈছে পোহৰৰ গতিৰ বাবে হোৱা পৰিঘটনা। পোহৰে পানী আৰু বায়ু দুটা মাধ্যমৰ মাজেৰে গতি কৰোঁতে দিশৰ সলনি হৈছে। সেয়ে পানী আৰু বায়ুৰ সংযোগস্থলত পেঞ্চিলডাল সামান্য বেঁকা দেখি। একে কাৰণতে কাঁচৰ গিলাছৰ পানীত ডুবি থকা আমলখি এটা কাষৰ পৰা চালে ডাঙৰ দেখা পাম । তোমালোকে কৰি চাবাচোন।

এতিয়া আমি গম পালোঁ যে পোহৰে সকলো মাধ্যমতে একে দিশত গতি নকৰে। এটা মাধ্যমৰ পৰা আন এটা মাধ্যমলৈ পোহৰ বেঁকাকৈ গ’লে পোহৰৰ গতিৰ দিশ আনটো মাধ্যমত সলনি হয় যেন লাগে।

এতিয়া আহোঁ আচল কথালৈ । তৰাৰ তিৰবিৰণি হয় তৰাৰ পোহৰ বায়ুমণ্ডলৰ মাজেদি পাৰ হৈ যাওঁতে হোৱা পোহৰৰ গতিৰ দিশৰ সলনিৰ বাবে। বায়ুৰ ভৌতিক অৱস্থা সুস্থিৰ নহয় । অৰ্থাৎ বায়ু সুস্থিৰ অৱস্থাত নাথাকে। গতিকে তৰাৰ আপাত অৱস্থানো সুস্থিৰ নহৈ সামান্য ইফাল-সিফাল হৈ থাকে। যিহেতু বায়ুমণ্ডলে তৰাৰ পোহৰৰ দিশ সলনি কৰি দিয়ে, গতিকে তৰাটোৰ আপাত অৱস্থান প্ৰকৃত অৱস্থানতকৈ কিছু বেলেগ হয়। দিগন্তৰ ওচৰত থকা অৱস্থাত চালে তৰাটো ইয়াৰ প্ৰকৃত অৱস্থানতকৈ কিছু ওপৰত থকা যেন লাগে।

পৃথিৱীৰ পৰা কোটি কোটি দূৰত্বত অৱস্থিত তৰাক পোহৰৰ বিন্দু হিচাপে ধৰিব পাৰি। তৰাৰ পোহৰৰ গতিৰ দিশ পৰিৱৰ্তন হৈ থাকে বাবে তৰাৰ আপাত অৱস্থানৰ পৰিৱৰ্তন হৈ থাকে আৰু আমাৰ চকুত সোমোৱা তৰাৰ পোহৰ কম-বেছি হয়। তৰাটো কেতিয়াবা উজ্জ্বল আৰু কেতিয়াবা ‌ম্লান দেখা পোৱা যায়। তেতিয়াই তৰাটোৱে তিৰবিৰাই থকা যেন লাগে। আনহাতে গ্ৰহবোৰ পৃথিৱীৰ ওচৰত থকা বাবে সূৰ্যৰ পোহৰে ইয়াক উজ্জ্বল কৰে আৰু ডাঙৰ দেখা যায়। বিস্তৃত উৎসৰ পৰা অহা পোহৰৰ পৰিৱৰ্তনৰ গড়মান শূন্য হয় আৰু তিৰবিৰাই থকা নেদেখি স্থিৰ হৈ থকা দেখা যায়।

_লেখকৰ ঠিকনা: বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি, চৰকাৰী অভ্যসন উচ্চ বুনিয়াদী বিদ্যালয়, তিতাবৰ_

তৰা তিৰবিৰায় কিয়

বি
শ্বব্ৰহ্মাণ্ড বিশেষ গাণিতিক নিয়মৰ মাজেৰে গতিশীল অৱস্থাত আছে। আমিও আমাৰ বিভিন্ন কাম-কাজত বিশেষ নিয়ম কিছুমান মানি চলিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ বা কৰি আহিছোঁ। উদাহৰণ স্বৰূপে, বিদ্যালয়ৰ প্ৰাতঃ সভাত পোন হৈ থিয় হ’ব লাগে, হাতযোৰ কৰিব লাগে, প্ৰাৰ্থনা কৰোঁতে চকু মুদি একান্ত মনেৰে নেদেখাজনক স্মৰণ কৰিব লাগে; জাতীয় সংগীত গোৱাৰ সময়ত থিয় হ’ব লাগে, একাগ্ৰ‌তাৰে গীতটো গাই ৫২ চেকেণ্ডৰ ভিতৰত শেষ কৰিব লাগে ইত্যাদি।

ঠিক একেদৰে গণিতৰ সমস্যা সমাধান কৰিবলৈও কিছুমান নিয়ম ক্ৰম অনুসৰি মানি চলিব লাগে। আহাঁচোন চাওঁ, গণিতৰ চাৰি প্ৰক্ৰিয়াযুক্ত সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ কেনেদৰে আৰু কি ক্ৰমত আগবাঢ়িব লাগে।

চাৰি প্ৰক্ৰিয়া হ’ল— যোগ (+), বিয়োগ (-), পূৰণ (×) আৰু হৰণ (÷)। গণিতৰ চাৰি প্ৰক্ৰিয়াত ক্ৰমে হৰণ, পূৰণ আৰু যোগ বা বিয়োগ— যিটো আগত থাকে, তাৰ কাম আগতে কৰিব লাগে। কোনো এটা ৰাশিত যদি দুটা বা তিনিটা প্ৰক্ৰিয়া থাকে, তেতিয়া সেই প্ৰক্ৰিয়াৰ ক্ৰম নিৰ্ধাৰণ কৰি কাৰ্য কৰিব লাগে। উদাহৰণ স্বৰূপে, 5×4+7 = 20+7 = 27— এই ৰাশিটোত প্ৰক্ৰিয়াৰ ক্ৰম অনুসৰি প্ৰথমে পূৰণৰ কাম, তাৰ পাছত যোগৰ কাম কৰা হৈছে। সেইদৰে— 
18÷2-6÷3+4÷2 = 9-2+2 = 7+2 = 9 
ইয়াত হৰণৰ প্ৰক্ৰিয়াসমূহ আগতে কৰি পাছত যোগ আৰু বিয়োগৰ কাম কৰা হৈছে।

গণিতৰ কিছুমান সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ বন্ধনীৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। আমি তিনি প্ৰকাৰৰ বন্ধনী ব্যৱহাৰ কৰি আহিছোঁ। প্ৰথম বন্ধনী বা সৰু বন্ধনী ‘( )’; দ্বিতীয় বন্ধনী বা মাজু বন্ধনী ‘{ }’; তৃতীয় বন্ধনী বা বৰ বন্ধনী ‘\[ \]’। বন্ধনীৰ ভিতৰত কোনো এটা প্ৰক্ৰিয়া আগতে কৰিব লগীয়া হ’লে দীৰ্ঘমাত্ৰা (——) ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ক্ৰম অনুসৰি দীৰ্ঘমাত্ৰা, প্ৰথম বন্ধনী, দ্বিতীয় বন্ধনী, তৃতীয় বন্ধনীৰ কাম কৰিব লাগে। উদাহৰণ স্বৰূপে— 
30-\[15-{6+(18-14)}\] 
\= 30-\[15-{6+4}\] 
\= 30-\[15-10\] 
\= 30-5 
\= 25

আকৌ গণিতৰ কিছুমান সমস্যা সমাধান কৰোঁতে আমি ‘ৰ’ (of )ৰ ব্যৱহাৰ কৰিব লগা হয়। গণিতত ‘ৰ’ক পূৰণ চিন হিচাপে ধৰা হয় আৰু সংখ্যা দুটাৰ মাজত ‘ৰ’ৰ পৰিৱৰ্তে × চিন ব্যৱহাৰ কৰা হয় আৰু সংখ্যা দুটা পূৰণ কৰা হয়। উদাহৰণ স্বৰূপে— 500 ৰ 2/5 = (500×2)/5 = 200।

সকলোবোৰ ক্ৰিয়াৰ ক্ৰম সহজে মনত থকা এটা শব্দৰে প্ৰকাশৰ কৰিব পাৰি। সেই শব্দটো গণিতৰ প্ৰক্ৰিয়াকেইটাৰ নামৰ ইংৰাজী শব্দটোৰ প্ৰথম আখৰেৰে গঠিত হৈছে। বন্ধনী (Bracket)ৰ B, ৰ (Of)ৰ O, হৰণ (Division)ৰ D, পূৰণ (Multiplication)ৰ M , যোগ (Addition)ৰ A আৰু বিয়োগ (Subtraction)ৰ S লগ হৈ গঠিত হোৱা BODMAS শব্দটোৱে প্ৰক্ৰিয়াকেইটাৰ ক্ৰম বুজাইছে।

![](images/posts/math2-1024x576.webp)

ক্ৰম অনুসৰি গণিতৰ সমস্যা সমাধান নকৰিলে আমি শুদ্ধ উত্তৰ নাপাম। যেনেকৈ ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত যতি চিহ্নৰ ব্যৱহাৰ শুদ্ধ নহ’লে সম্পূৰ্ণ বেলেগ অৰ্থ প্ৰকাশ পায়। উদাহৰণ স্বৰূপে, “য’তে ত’তে থূ পেলাবা নে? পেলালে বীজাণুৰ সংক্ৰমণ হ’ব পাৰে।”— এই বাক্যৰ যতি চিহ্নৰ ব্যৱহাৰ বেলেগ কৰাচোন, কি হয় চোৱা। “য’তে ত’তে থূ পেলাবা, নেপেলালে বীজাণুৰ সংক্ৰমণ হ’ব পাৰে।” বিপৰীত অৰ্থ প্ৰকাশ কৰা নাইনে বাৰু? একেদৰেই গণিতৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰক্ৰিয়াৰ ক্ৰম সলনি হ’লে শুদ্ধ সমাধান নাপাম। তলৰ সমস্যাটো আজৰি সময়ত কৰিবা শুদ্ধ ক্ৰম অনুসৰি (BODMAS প্ৰয়োগ কৰি) আৰু ভুলকৈ (ক্ৰমত নপৰাকৈ) দুয়োটা ৰূপতে। সমস্যাটো হৈছে— 
5 ৰ \[58-\{7×8+\(13-2 ৰ 6\)\}\]।

উত্তৰৰ পাৰ্থক্য মন কৰিবলগীয়া!

_লেখকৰ ঠিকনা: বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি, চৰকাৰী অভ্যসন উচ্চ বুনিয়াদী বিদ্যালয়, তিতাবৰ_

... বন্দিতা-শৰ্মা-কন্দলি ...