
বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক (প্ৰয়াত)।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অনন্ত-দেৱ-শৰ্মা)_

অনন্ত দেৱ শৰ্মা


ধেমাজি।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অনিৰ্বাণ-দত্ত)_


অনিৰ্বাণ দত্ত


গুৱাহাটী

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অভিজিত-দত্ত)_


অভিজিত দত্ত


নাজিৰা, শিৱসাগৰ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/অসমী-গগৈ-বৰুৱা)_


অসমী গগৈ বৰুৱা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/আভা-বৰা)_

আভা বৰা


চেইণ্ট ষ্টিফেন স্কুল, দমদম (কলকাতা)

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/আৰুশ-সোণোৱাল)_

আৰুশ সোণোৱাল


পাঞ্জাবাৰী, গুৱাহাটী

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ঈশান-জ্যোতি-বৰা)_


ঈশান জ্যোতি বৰা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/এলিজা-ৰাণী-দাস)_

এলিজা ৰাণী দাস


শান্তি পথ, আৰ জি বৰুৱা ৰোড, গুৱাহাটী-৭৮১০২৪

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/জ্যোতিশিখা-দত্ত)_

জ্যোতিশিখা দত্ত


নিবেদিতা গোস্বামী মেম’ৰিয়েল ইনষ্টিটিউট,  
সুৰ-সংগম, ৰৰৈয়া, যোৰহাট-৪

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/জ্যোতিস্মিতা-গোস্বামী-শৰ্মা)_

জ্যোতিস্মিতা গোস্বামী শৰ্মা


তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয় চৌহদ, তেজপুৰ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ঝৰ্ণালী-শৰ্মা-বৰকটকী)_

ঝৰ্ণালী শৰ্মা বৰকটকী


বিশিষ্ট লেখক, গৱেষক আৰু কণ্ঠশিল্পী।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ড-বীৰেন্দ্ৰনাথ-দত্ত)_

ড° বীৰেন্দ্ৰনাথ দত্ত


বালিজান, চাৰিখেলীয়া, বিশ্বনাথ-৭৮৪১৭২,  
ফোন- ৯৩৬৫৩৬৭০৬০

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/তপন-বৰুৱা)_

তপন বৰুৱা


বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক (প্ৰয়াত)।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ত্ৰৈলোক্যেশ্বৰী-দেৱী-বৰুৱানী)_

ত্ৰৈলোক্যেশ্বৰী দেৱী বৰুৱানী


শুৱালকুছি, পদ্মৰাম কাকতি পথ, কামৰূপ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দিগন্ত-বৈশ্য)_

দিগন্ত বৈশ্য


বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দিলীপ-কুমাৰ-বৰুৱা)_

দিলীপ কুমাৰ বৰুৱা


গুৱাহাটী

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দীপক-কুমাৰ-কলিতা)_


দীপক কুমাৰ কলিতা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দীপা-পণ্ডিত)_

দীপা পণ্ডিত


পুৰণিগুদাম, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দুলাল-বৰা)_


দুলাল বৰা


নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দ্বীপজ্যোতি-বৰা)_


দ্বীপজ্যোতি বৰা


সন্দীপনী বিদ্যামন্দিৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/দৰ্শয়িতা-বৰঠাকুৰ)_

দৰ্শয়িতা বৰঠাকুৰ


ভলাগুৰি সত্ৰ, কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ধ্ৰুৱজ্যোতি-শৰ্মা)_

ধ্ৰুৱজ্যোতি শৰ্মা


বিশিষ্ট শিশু সাহিত্য়িক।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/নূপুৰ-মোমাইদেউ)_

নূপুৰ মোমাইদেউ


শংকৰদেৱ শিশু নিকেতন, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/নৱনীত-নিয়ৰ-শইকীয়া)_

নৱনীত নিয়ৰ শইকীয়া


ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়, ডিব্ৰুগড়

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/প্ৰকল্প-ৰঞ্জন-ভাগৱতী)_

প্ৰকল্প ৰঞ্জন ভাগৱতী


ডিব্ৰুগড়

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/প্ৰাণজিৎ-বৰা)_


ড° প্ৰাণজিৎ বৰা


দেৰগাঁও, গোলাঘাট

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/বন্দিতা-শৰ্মা-কন্দলি)_

বন্দিতা শৰ্মা কন্দলি


কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ভূপেন-শৰ্মা)_


ভূপেন শৰ্মা


কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ভূপেন্দ্ৰ-নাথ-হাজৰিকা)_


ভূপেন্দ্ৰ নাথ হাজৰিকা


গৌৰী মেনশ্যন, ভি আই পি ৰোড, ছয়মাইল, গুৱাহাটী-২২

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/মঞ্জু-দত্ত)_

মঞ্জু দত্ত


সূৰ্যপুৰ তিনিআলি, পাভৈ পথ,  
বিশ্বনাথ চাৰিআলি-৭৮৪১৭৬

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/মাতু-হাজৰিকা)_


মাতু হাজৰিকা


বাঙ্গালোৰ, কৰ্ণাটক-৫৬০০৬৭

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/যশোৱন্ত-নিপুণ)_


যশোৱন্ত নিপুণ


কাজিৰঙা, গোলাঘাট

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/শতৰূপা-গৌতম)_

শতৰূপা গৌতম


স্নাতকোত্তৰ মহলা, প্ৰাগজ্যোতিষ মহাবিদ্যালয়,  
গুৱাহাটী।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সত্যজিৎ-নাথ)_

সত্যজিৎ নাথ


ৱাৰ্ড নং ৯, নাজিৰা-৭৮৫৬৮৫, শিৱসাগৰ,  
ফোন- ৮৪৮৬০১৬০৪৫

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সত্যনাৰায়ণ-কৰ)_

সত্যনাৰায়ণ কৰ


নগাঁও মিছন হাইস্কুল, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সনভ-দাস)_

সনভ দাস


ৰূপকোঁৱৰ হাউচিং কমপ্লেক্স,  
খানামুখ ছেকগেট, ডাক- গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়,  গুৱাহাটী-৭৮১০১৪

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সমীন্দ্ৰ-হুজুৰি)_


সমীন্দ্ৰ হুজুৰি


‘কাণখোৱা’ৰ সম্পাদনা কক্ষ।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সম্পাদনা-কক্ষ)_

সম্পাদনা কক্ষ


দিল্লী পাব্লিক স্কুল, নাজিৰা

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সুগন্ধি-উৰুলি-বৰুৱা)_


সুগন্ধি উৰুলি বৰুৱা


লালমাটি, তেজপুৰ-৭৮৪০০১,  
শোণিতপুৰ

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সুপ্ৰীয়া-পাল)_


সুপ্ৰীয়া পাল


ঘৰ নং ১৩, লতাকটা শান্তিনগৰ,  
বশিষ্ঠ, গুৱাহাটী-২৯

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/সুৰেন্দ্ৰ-মোহন-দাস)_

সুৰেন্দ্ৰ মোহন দাস


বিশিষ্ট সাহিত্যিক। তেখেতে শিশুৰ বাবেও ভালেমান সাহিত্য ৰচনা কৰিছে।

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰঞ্জু-হাজৰিকা)_

ৰঞ্জু হাজৰিকা


ভোটাই গাঁও, নগাঁও, ফোন- ৯৮৬৪৪৯৮৭৪৮

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰিণ্টু-দাস)_


ৰিণ্টু দাস


কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয়, মিছা (নগাঁও)

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰুকনাভ-ৰণজয়-শইকীয়া)_

ৰুকনাভ ৰণজয় শইকীয়া


কলিয়াবৰ, নগাঁও

_[লেখকৰ সকলো লেখা চাওক →](/tags/ৰূপজ্যোতি-গোস্বামী)_


ৰূপজ্যোতি গোস্বামী

এ
দিন হঠাতে দেউতাই মোৰ হাতত এখন কিতাপ তুলি দিলে। কিতাপখন আছিল ১৮১৮ চনৰ ১ জানুৱাৰী তাৰিখে প্ৰথম প্ৰকাশিত বিখ্যাত লেখিকা মেৰি শ্বেলীৰ ৰচিত এখন বিখ্যাত গ্ৰন্থৰ অসমীয়া অনুবাদ। কিতাপখন পাই মোৰ পঢ়িবলৈ অলপো মন নগ’ল। তথাপিতো দেউতাৰ কথা শুনি কিতাপখন লৈ গৈ মোৰ পঢ়া টেবুলত থৈ দিলোঁ।

ফ্ৰেংকেনষ্টাইন
:----:
![কিতাপ পঢ়াৰ অভিজ্ঞতা](images/posts/frankenstein-assamese.webp)


মই দেখিছিলোঁ যে আজৰি সময় পালে মা-দেউতাই প্ৰায়েই কিতাপত মগ্ন হৈ থাকে। মোৰ ককা আছিল এগৰাকী গ্ৰন্থাগাৰিক। সেই বাবেই চাগৈ মোৰ আশীৰ ঊৰ্ধ্বৰ আইতায়ো আজৰি সময়ত একোখন কিতাপ পঢ়ি থকা দেখা পাওঁ। মই সৰুৰে পৰা কিতাপৰ মাজতে ডাঙৰ হ’লোঁ, তথাপি মোৰ কিতাপ অধ্যয়নৰ প্ৰতি বিশেষ আগ্ৰহ জন্মা নাছিল।

বুঢ়া আৰু সাগৰ
:----:
![অল্ড মেন এণ্ড দ্য ছি](images/posts/burha-aru-sagar.webp)

মই ভাবিছিলোঁ যে কিতাপ পঢ়িবলৈনো কি ভাল লাগে? তাতকৈ দেখোন খেলিয়েই বেছি ভাল লাগে। এদিন হঠাৎ দেউতাই দিয়া কিতাপখন টেবুলত পৰি থকা দেখিলোঁ আৰু ভাবিলোঁ যে সিদিনা মই দেখোন কিতাপখনৰ নামটোও পঢ়ি নাচালোঁ! মই কিতাপখন চালো। কিতাপখনৰ নাম— ‘ফ্ৰেংকেনষ্টাইন’। সেই কিতাপখনত এটা দৈত্যৰ কাহিনী আছে। কিতাপখন মই হাতত তুলি ল’লোঁ আৰু ভাবিলোঁ— চাওঁচোন কিতাপতনো কি ৰস আছে!

কিতাপখন পঢ়ি গ’লোঁ— “জাহাজখনৰ চৌপাশে কেৱল বৰফ আৰু বৰফ…।” কিতাপখন পঢ়ি থাকোঁতে মোৰ অনুভৱ হ’ল যেন কিতাপখনৰ প্ৰাণীবোৰ মই চকুৰে দেখি আছোঁ। কিতাপখনত কিছুমান এনে মুহূৰ্ত আছিল, যি মুহূৰ্তই মোৰ মনত দুখ লগাই দিছিল। তাৰে ভিতৰত এটা মুহূৰ্ত হ’ল— দৈত্যটোক যিয়ে সৃষ্টি কৰিছিল, তেৱেঁই স্বয়ং দৈত্যটোক ঘৃণা কৰে। কিতাপখন পঢ়ি থাকোঁতে মোৰ অনুভৱ হৈছিল যেন মোৰ ওচৰৰ সকলো বস্তু ৰৈ গৈছে, কিতাপখনৰ চৰিত্ৰবোৰহে জীৱন্ত হৈ আছে। কিতাপখন পঢ়ি শেষ হ’ল। মই মোৰ মাক কিতাপখন পঢ়াৰ অনুভৱ সম্পৰ্কে ক’লোঁ। সেয়া শুনাৰ পাছত মায়ে মোৰ হাতত আৰু এখন কিতাপ দিলে।

মানুহ হোৱাৰ গৌৰৱ
:----:
![মানুহ হোৱাৰ গৌৰৱ](images/posts/manuh-howar-gaurav.webp)

সেইখন আছিল আৰ্নেষ্ট হেমিংৱেৰ ৰচিত ‘ওল্ডমেন এণ্ড দা চি’ৰ অসমীয়া অনুবাদ। সেই কিতাপখনৰ পৰা মই শিকিলোঁ যে পৰাজয়ৰ ওচৰত কেতিয়াও হাৰ মানিব নালাগে। তাত আছিল এজন অতি দুখীয়া মাছুৱৈয়ে ধৰা তেওঁৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ মাছটোৰ কাহিনী। বহু যত্নেৰে আৰু অতি কষ্টেৰে বহু দিন নোখোৱাকৈ থাকি ধৰা মাছটোৰ অতি ৰোমাঞ্চকৰ কাহিনী। তাত তেওঁ ধৰা মাছটোক এটা বিশাল হাংগৰ মাছে অলপ অলপকৈ খাই শেষ কৰিলে। তথাপিতো তেওঁ হাৰ নামানিলে। অৱশেষত বিশাল আকাৰৰ মাছটোৰ জকাটো আনি তেওঁ সাগৰৰ বালিচৰ পোৱালেহি।

সেইখন কিতাপ পঢ়াৰ পাছত মই পঢ়িলোঁ হোমেন বৰগোহাঞি ৰচিত ‘মানুহ হোৱাৰ গৌৰৱ’। তাত অনুভৱ কৰিলোঁ প্ৰথম হ’ব নোৱাৰিলে কেতিয়াও পৰাজয় হ’ল বুলি ভাবিব নালাগে। মাথোন কামৰ সময়ত সম্পূৰ্ণ মনোযোগেৰে কাম কৰিব লাগে।

কিতাপ পঢ়াৰ আনন্দ
:----:
![কিতাপ পঢ়াৰ আনন্দ](images/posts/kitap-parhar-ananda.webp)

এতিয়া মই পঢ়ি থকা কিতাপখন হ’ল অসমৰ স্বনামধন্য সাহিত্যিক হোমেন বৰগোহাঞি ৰচিত ‘কিতাপ পঢ়াৰ আনন্দ’ গ্ৰন্থখন। এই কিতাপখনৰ জৰিয়তে আমাক জনোৱা হৈছে কিতাপে মানুহক সদায় সৎ পথত ৰাখে, কিতাপ জীৱনৰ প্ৰকৃত বন্ধু হ’ব পাৰে আৰু কিতাপ পঢ়া মানুহ এজন কেতিয়াও অকলশৰীয়া নহয়।

আজিকালি মোৰো বাহিৰা কিতাপ পঢ়ি ভাল লগা হ’ল। মই ভাবিছিলোঁ যে কিতাপ পঢ়ি একো ভাল নালাগে, আচলতে কিতাপৰ জগতখন অতিকৈ মনোমোহা!

_নৱনীত নিয়ৰ শইকীয়া শংকৰদেৱ শিশু নিকেতন, নগাঁৱৰ ছাত্ৰ।_

মোৰ কিতাপ পঢ়াৰ অভিজ্ঞতা

আ
ৰ্যভট্ট আছিল প্ৰাচীন ভাৰতৰ প্ৰথম গৰাকী গণিতজ্ঞ আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানী। তেওঁ ৪৭৬ খ্ৰীষ্টাব্দত জন্ম গ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁৰ জন্মস্থান আধুনিক ভাৰতবৰ্ষৰ বিহাৰ ৰাজ্যৰ ৰাজধানী পাটনা (পুৰণি নাম পাতলিপুত্ৰ) বুলি কোৱা হয়। অৱশ্যে তেওঁৰ জন্মস্থান সম্পৰ্কীয় তথ্য সম্বলিত আধাৰ নথকাৰ বাবে ইতিহাসবিদসকলৰ মাজত মতভেদ থকা দেখা যায়।

প্ৰাচীন ভাৰতীয় সমাজৰ বৌদ্ধিক চেতনাৰ বিষয়ে আৰ্যভট্টৰ কৰ্মৰাজিৰ পৰা ধাৰণা কৰিব পাৰি। তেওঁৰ দৰে এজন বিদগ্ধ পণ্ডিতে আমাৰ দেশত জন্মলাভ কৰাটো আমাৰ বাবে আতি গৌৰৱৰ কথা। তেওঁক আধুনিক ভাৰতৰ বিজ্ঞানী মহলে পথ প্ৰদৰ্শক ৰূপে গণ্য কৰে। তেওঁ বীজ গণিতৰ ন ন সূত্ৰৰ আৱিষ্কাৰ কৰি থৈ গৈছে। তেওঁ ‘দশমিক পদ্ধতিত শূন্যৰ ব্যৱহাৰ’ উদ্ভাৱন কৰি নতুন দিগন্তৰ সূচনা কৰিছিল। গোলকৰ পৰিধিৰ পৰিমাণ আৰু ত্ৰিভুজৰ আয়তনৰ দৰে জটিল বিষয়ৰ ওপৰত তেওঁ স্পষ্ট ধাৰণা দি থৈ গৈছে। বীজ গণিতৰ ত্ৰিকোণমিতিৰ বিভিন্ন সূত্ৰ উদ্ভাৱনেৰে তেখেতে বিষয়টোক চহকী কৰি থৈ গৈছে। শূন্যৰ উদ্ভাৱক ৰূপে আধুনিক বিশ্বই তেওঁক সদায় সোঁৱৰি থাকিব।

![আৰ্যভট্ট](images/posts/aryabhatta-statue-616x1024.webp)
:----:
আই ইউ চি এ এ (IUCAA) চৌহদ, পুনাত থকা আৰ্যভট্টৰ প্ৰতিমূৰ্তি

গণিতজ্ঞ হোৱাৰ উপৰিও তেওঁ এগৰাকী জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানীও আছিল। পৃথিৱী আৰু অন্যান্য গ্ৰহসমূহ নিজৰ মেৰুদণ্ডত চক্ৰাকাৰে ঘূৰাৰ লগতে সূৰ্যক প্ৰদক্ষিণ কৰে বুলি সৰ্বপ্ৰথমে তেওঁৱেই কৈছিল যদিও তৎকালীন বিজ্ঞমহলে ইয়াক মানি ল’ব খোজা নাছিল। একেদৰে তেওঁ উদ্ভাৱন কৰা অন্যান্য সূত্ৰসমূহো তেতিয়াৰ সমাজে মানি ল’ব বিচৰা নাছিল যদিও আধুনিক বিজ্ঞানে সেই সমূহৰ আধাৰতেই আগুৱাই যাবলৈ সক্ষম হৈছে আৰু পৃথিৱীত মানৱ জাতিৰ জীৱন অৰ্থবহ আৰু সৰল হৈ উঠিছে। সূৰ্যৰ পোহৰেৰে গ্ৰহবোৰ আলোকিত হৈ উজলি উঠে বুলি তেওঁ তেতিয়াই কৈ গৈছে। একেদৰে পৃথিৱীৰ আন্ধাৰ দিশটোৰো তেওঁ ব্যাখ্যা দাঙি ধৰিছিল।

আৰ্যভট্টৰ দৰে মহান গণিতজ্ঞ আৰু বিজ্ঞানীৰ বিষয়ে জনাটো সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাবেই প্ৰয়োজনীয় কথা। তেওঁৰ জীৱনৰ অনুপ্ৰেৰণা আৰু সংগ্ৰামৰ বিষয়ে নানান কাহিনী জনশ্ৰুতিত আছে যদিও কালক্ৰমত সিবিলাক হেৰাই গৈছে বুলি ভবাৰ অৱকাশ আছে। তেওঁ এজন সু-লেখকো আছিল। তেওঁৰ জীৱনীগ্ৰন্থ ‘আৰ্যভট্ট’ (Aryabhatta)ই বহু এনে বিষয়ৰ জ্ঞান প্ৰদান কৰিব পাৰে।

৫৫০ খ্ৰীষ্টাব্দত ৭৪ বছৰ বয়সত আৰ্যভট্টৰ মৃত্যু হয়। অৱশ্যে মৃত্যুৰ স্থান সম্পৰ্কে বিশেষ প্ৰমাণসিদ্ধ তথ্য পোৱা নাযায়।

_শব্দাৰ্থ:_
- বিদগ্ধ: বিদ্বান, কোনো বিষয়ত বেছিকৈ জ্ঞান থকা
- তৎকালীন: সেই সময়ৰ, তদানীন্তন
- উদ্ভাৱন: নতুনকৈ উলিওৱা, আৱিষ্কাৰ

_দৰ্শয়িতা বৰঠাকুৰ সন্দীপনী বিদ্যামন্দিৰ, নগাঁৱৰ দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী।_

দৰ্শয়িতা বৰঠাকুৰ

প্ৰথম ভাৰতীয় গণিতজ্ঞ আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানী আৰ্যভট্ট

‘না
না জাতি-উপজাতি 
ৰহণীয়া কৃষ্টি 
আঁকোৱালি লৈ হৈছিল সৃষ্টি 
এই মোৰ অসম দেশ।’ (ড° ভূপেন হাজৰিকা)

এইখন আমাৰ অসম দেশ। কিমান যে জাতি-জনগোষ্ঠীৰে ভৰি আছে! তেনে এক জনগোষ্ঠী হৈছে টাই বৌদ্ধসকল। লাকুৱাৰ চলাপথাৰ অঞ্চলত তেওঁলোকে বাস কৰে। পয়চাংকেন উৎসৱ টাই বৌদ্ধ জনগোষ্ঠীৰ জাতীয় উৎসৱ। তেওঁলোকে ইয়াক বসন্ত উৎসৱ হিচাপে পালন কৰাৰ লগতে সংক্রান্তি উৎসৱ আৰু বুদ্ধ মূর্তিক স্নান কৰোৱা উৎসৱ হিচাপেও পালন কৰে। এই উৎসৱৰ আন এটা নাম— ‘পয়ছননাম’। টাই ভাষাত ‘পয়’ মানে উৎসৱ, ‘চাংকেন’ মানে সংক্রান্তি আৰু পানী। সেয়ে পয়চাংকেনক পানীৰ উৎসৱ বুলি মনা হয় । কৃষি আৰু ঋতু পৰিৱৰ্তনৰ সৈতে জড়িত এই উৎসৱ বসন্তকালীন এক উৎসৱ।

গৰু বিহুৰে আৰম্ভ হোৱা ৰঙালীৰ ৰং-ৰহইচৰ দৰে চ’ত মাহৰ শেষৰ দিনটোৰ পৰা বহাগৰ দুই তাৰিখলৈকে পালন কৰা হয় পয়চাংকেন উৎসৱ। এই উৎসৱত প্ৰতিখন গাঁৱৰ বৌদ্ধ বিহাৰত সমূহ গাঁওবাসী একগোট হৈ বৌদ্ধ মঠত থকা সকলো বৌদ্ধ মূৰ্তি বাহিৰলৈ উলিয়াই আনি পৰিষ্কাৰ পানীৰে স্নান কৰায়। লোকবিশ্বাস অনুসৰি এনেদৰে বৌদ্ধ মূৰ্তিসমূহক স্নান কৰালে গাঁওখনৰ অপায়-অমংগল দূৰ হোৱাৰ লগতে শান্তিময় পৰিৱেশ বিৰাজমান হয়। সমান্তৰালকৈ ইজনে সিজনৰ গালৈ পানী ছটিয়াই বৌদ্ধবৰ্ষৰ আৰম্ভণিৰ লগতে অসমীয়া নৱবৰ্ষৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰে।

লাকুৱাৰ চলাপথাৰ গাঁৱত থকা বৌদ্ধ বিহাৰৰ কথা শুনিছিলোঁ দেউতাৰ মুখত। দেউতাৰ কামৰ ঠাইৰ ওচৰতে। গতিকে এদিন আমি সকলো ওলালোঁ। সেইদিনা পয়চাংকেন উৎসৱ চলি আছিল। সকলো কামত ব্যস্ত। বৌদ্ধ বিহাৰৰ প্ৰতিটো বস্তু ধুই আছিল সকলোৱে ভাগে ভাগে। সোণবৰণীয়া ডাঙৰ মূৰ্তিজনাক আলফুলে তিতা কাপোৰেৰে মোহাৰি চাফা কৰি আছিল জ্যেষ্ঠ কেইজনমানে। পৰম্পৰাগত সাজ-পাৰ পিন্ধি আটায়ে কাম কৰি থকাৰ লগতে ইজনে সিজনৰ গালৈ পৱিত্ৰ পানী ছটিয়াই মঙ্গল কামনা কৰিছিল। সেই পৱিত্ৰ পানীৰ ভাগ সেইদিনা আমিও পাইছিলোঁ।

<figure>
![পয়চাংকেন উৎসৱ](images/postschalapathar-buddhist-monastery-1024x576.webp)
<figcaption>
- চলাপথাৰ বৌদ্ধ মন্দিৰ
</figcaption>
</figure>

সৰু সৰু ছোৱালীবোৰৰ লগত মৰমতে মই ফটোও উঠিলোঁ। বৌদ্ধ বিহাৰত থকা পুথিভঁৰালত বহুত আপুৰুগীয়া গ্ৰন্থ দেখিলোঁ। লগতে দেখিলোঁ বৌদ্ধ বিহাৰ ভ্ৰমণ কৰি যোৱা বিশিষ্ট ব্যক্তিসকলে আগবঢ়োৱা মন্তব্যসমূহ। কাৰ স্বাক্ষৰ নাই— জাপান, থাইলেণ্ড, ইংলেণ্ডৰ অনেক মানুহৰ! ড° ভূপেন হাজৰিকাৰ ধুনীয়া চহী আৰু হাতৰ আখৰ দেখি মই আবেগিক হৈ পৰিছিলোঁ। শান্তিৰ বাণী বিলোৱা দালাই লামাৰ হাতৰ আখৰো দেখিছিলোঁ তাত। বৌদ্ধ বিহাৰৰ জ্যেষ্ঠ সদস্য এজনে আমাক সেইদিনা বৌদ্ধ বিহাৰৰ ইতিহাসো জানিবলৈ দিছিল।

এই বৌদ্ধ বিহাৰ ১৮১৫ শকত স্থাপিত। তেতিয়াৰে পৰা এই স্থানত থেৰাবাদী বৌদ্ধ ধৰ্ম প্ৰৱাহিত হৈ আহিছে বুলি তেখেতে জানিবলৈ দিছিল। বিহাৰখন পৰিচালনা কৰে বৌদ্ধ ভিক্ষুসকলে।

সেইদিনা এটা সুন্দৰ দিন কটাই বহুত কথা জানিলোঁ। মনত ৰৈ যাব সেই দিনটোৰ সুন্দৰ স্মৃতিবোৰ সদায়।

_সুগন্ধি উৰুলি বৰুৱা দিল্লী পাব্লিক স্কুল, নাজিৰাৰ ষষ্ঠ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী।_

অকণিৰ-লেখা

মোৰ কিতাপ পঢ়াৰ অভিজ্ঞতা

প্ৰথম ভাৰতীয় গণিতজ্ঞ আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানী আৰ্যভট্ট

পয়চাংকেন উৎসৱ